Wòlô bòskô

Inscenizowany cykl pieśni kaszubskich

Język kaszubski jest w muzyce poważnej zupełnym ewenementem. Został on wykorzystany w cyklu pieśni Wòlô Bòskô na baryton i fortepian autorstwa współczesnego kompozytora Łukasza Godyli. Wyboru tekstów i melodii tradycyjnych pieśni kaszubskich, na których oparty jest utwór, dokonał śpiewak Damian Wilma, który pochodzi z regionu i zafascynowany jest jego kulturą.

Cykl ten został ułożony w spójną historię o nieszczęśliwej miłości Hanuszki i Jaśka. Młodzi poznają się przez przypadek nad strumieniem i od razu w sobie zakochują. Miłość kwitnie, chłopak prosi rodziców Hanuszki o zgodę na ślub, ci pozornie się na to zgadzają, choć odraczają ceremonię ze względu na młody wiek narzeczonej. Niedługo później Jaśko słyszy o zapowiedziach informujących o zaręczynach Hanuszki z innym mężczyzną. Młodzieniec zjawia się w kościele na ślubie, jego ukochana swoją decyzję tłumaczy wyrokami boskimi, którym nie można się sprzeciwiać. Jaśko nie jest w stanie żyć bez Hanuszki i rzuca się do morza. Ona, widząc martwe ciało na wodzie, także postanawia odebrać sobie życie. Kochankowie zostają pochowani w osobnych mogiłach, lecz siła ich miłości sprawia, że wyrastają z nich splatające się lilie. Ścina je rozgniewana matka Hanuszki, która nawet po śmierci prześladuje kochanków. Nieoczekiwanie z łodyg płynie krew.

Sceniczną wersję utworu przygotował Jarosław Kilian, który podkreśla metafizyczny wymiar historii poruszającej temat miłości, przeznaczenia i śmierci. W jego zamyśle cykl jest retrospekcją kobiety wydobywającej ze swojej pamięci opowieść o nieszczęśliwym zakochaniu. Młodzieniec pojawia się jako Widmo, który z zaświatów snuje historię o swoim losie. Czy jest to historia tej konkretnej pary? A może uniwersalna historia opowiadana od wieków, tym razem w nadmorskiej kaszubskiej scenerii?

Wòlô Bòskô może zainteresować zarówno tych melomanów, którzy cenią sobie tradycję, jak i tych poszukujących nowości. Inspiracja muzyki poważnej pieśniami ludowymi wpisuje się w nurt romantycznych poszukiwań artystycznych, przedstawiona w pieśniach historia miłosna przypomina zaś Piękną młynarkę, słynny cykl Franza Schuberta na podstawie wierszy Wilhelma Müllera. Jednocześnie jednak kompozytorzy współcześni niezbyt często wykorzystują w swoich dziełach folklor i język kaszubski, będzie to zatem okazja, by przekonać się, że harmonijne połączenie tych dwóch elementów jest jak najbardziej możliwe.

Produkcja Teatru Wielkiego-Opery Narodowej


Pianiści: Karolina Tańska, Aleksander Teliga

Perkusja: Katarzyna Bojaryn, Krzysztof Szmańda